(أبی هریره)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (قیامه‌ت هه‌ڵناسێت تاوه‌كوو موسڵمانه‌كان له‌گه‌ڵ جووله‌كه‌دا ده‌جه‌نگن، ئه‌و جا موسڵمانه‌كان كوشتاریان لێ ده‌كه‌ن، تاوای لێدێت جووله‌كه له پشتی دار و به‌رده‌وه خۆیان حه‌شارده‌ده‌ن ئینجا داره‌كه یا به‌رده‌كه ده‌ڵێت: ئه‌ی موسڵمان ئه‌ی به‌نده‌ی خوا ئه‌م جووله‌كه‌یه له پشتمه‌وه وه‌ره بیكوژه، جگه له‌دره‌ختی (غرقد) چونكه له دره‌ختی جوله‌كه‌كانه).
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه): أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) قَالَ: (لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يُقَاتِلَ الْمُسْلِمُونَ الْيَهُودَ، فَيَقْتُلُهُمُ الْمُسْلِمُونَ، حَتَّى يَخْتَبِئَ الْيَهُودِيُّ مِنْ وَرَاءِ الْحَجَرِ وَالشَّجَرِ، فَيَقُولُ الْحَجَرُ أَوِ الشَّجَرُ: يَا مُسْلِمُ يَا عَبْدَ اللَّهِ، هَذَا يَهُودِيٌّ خَلْفِي، فَتَعَالَ فَاقْتُلْهُ. إِلَّا الْغَرْقَدَ فَإِنَّهُ مِنْ شَجَرِ الْيَهُودِ). [بخاري / الجهاد/ ٢٧٦٨]
پوختەی سەحیحی موسلیم
ئامادەکردنی" کۆتایی دونیا
0 التعليقات:
إرسال تعليق