شێخ عبداللطیف عبدالرحمن رحمه الله ئه‌فه‌رمێ: (وقد غلط كثير من المشركين في هذه الأعصار، وظنوا أن من كفر من تلفظ بالشهادتين، فهو من الخوارج; وليس كذلك، بل التلفظ بالشهادتين لا يكون مانعا من التكفير إلا لمن عرف معناهما، وعمل بمقتضاهما، وأخلص العبادة لله، ولم يشرك به سواه؛ فهذا تنفعه الشهادتان). الدرر السنية في الأجوبة النجدية (12/ 263)واتا: زۆرێك له موشریكه‌كانی ئه‌م سه‌رده‌مه بە هەڵەدا چوون وا گومان ئه‌به‌ن كه هه‌ركه‌سێك هەردوو شایه‌تومانەکەى هێنا پاشان كه‌سێك كافری كرد ئه‌وا ئه‌و كه‌سه خه‌واریجه، نه‌خێر وانیه به‌لكو وتنی شایه‌دومان نابێته ڕێگر له كافر كردنى بۆ کەسێک نەبێت کە ماناکەى دەزانێت و کردەوە بە داواکارىیەکانى دەکات و بە تەنها عیبادەت بۆ الله ئەنجام دەدات و هیچ کەسێک ناکاتە هاوبەش و شەریکى, ئەگەر واى کرد ئەوا ئەو کەسە ووتنى دوو شایەتومانەکە سوودى پێ دەگەینێت.
کەواتە بە تەنها ووتنى شایەتومان ڕزگارت نابێت و پێویستە کار بە ماناو داواکاریەکانى ئەو ووشەیە بکەیت..
0 التعليقات:
إرسال تعليق